zadośćuczynienie
Polish
editEtymology
editFrom zadośćuczynić + -enie.
Pronunciation
editNoun
editzadośćuczynienie n
- (uncountable) verbal noun of zadośćuczynić
- (countable, law) remedy (legal means of redress of non-material losses (health, reputation, etc.))
Declension
editDeclension of zadośćuczynienie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zadośćuczynienie | zadośćuczynienia |
genitive | zadośćuczynienia | zadośćuczynień |
dative | zadośćuczynieniu | zadośćuczynieniom |
accusative | zadośćuczynienie | zadośćuczynienia |
instrumental | zadośćuczynieniem | zadośćuczynieniami |
locative | zadośćuczynieniu | zadośćuczynieniach |
vocative | zadośćuczynienie | zadośćuczynienia |
Related terms
editverbs
Further reading
edit- zadośćuczynienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zadośćuczynienie in Polish dictionaries at PWN