zagadnienie
Polish edit
Etymology edit
From zagadnąć + -enie. First attested in 1750.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /za.ɡadˈɲɛ.ɲɛ/
- (Middle Polish) IPA(key): /za.ɡadˈɲɛ.ɲe/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧gad‧nie‧nie
Noun edit
zagadnienie n
- (countable) issue, matter, problem
- Synonym: problem
- (uncountable, obsolete) verbal noun of zagadnąć
- Synonym: zagadnięcie
Declension edit
Declension of zagadnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zagadnienie | zagadnienia |
| genitive | zagadnienia | zagadnień |
| dative | zagadnieniu | zagadnieniom |
| accusative | zagadnienie | zagadnienia |
| instrumental | zagadnieniem | zagadnieniami |
| locative | zagadnieniu | zagadnieniach |
| vocative | zagadnienie | zagadnienia |
Trivia edit
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zagadnienie is one of the most used words in Polish, appearing 40 times in scientific texts, 26 times in news, 80 times in essays, 1 time in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 151 times, making it the 381st most common word in a corpus of 500,000 words.[2]
References edit
- ^ Salezy Franciszek (1750) Traktat Miłosci Boskiey we Dwunastu Xięgach (in Polish), page 158
- ^ Ida Kurcz (1990) “zagadnienie”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 730
Further reading edit
- zagadnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zagadnienie in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zagadnienie”, in Słownik języka polskiego[2]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zagadnienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zagadnienie”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 80
- zagadnienie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego