zakochany

Polish

Etymology

From zakochać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.kɔˈxa.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: za‧ko‧cha‧ny

Adjective

zakochany (comparative bardziej zakochany, superlative najbardziej zakochany, no derived adverb)

1. in love (enamored) [with w (+ locative) ‘with someone’]

Declension

Declension of zakochany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zakochany		zakochana	zakochane	zakochani	zakochane
genitive	zakochanego		zakochanej	zakochanego	zakochanych
dative	zakochanemu		zakochanej	zakochanemu	zakochanym
accusative	zakochanego	zakochany	zakochaną	zakochane	zakochanych	zakochane
instrumental	zakochanym		zakochaną	zakochanym	zakochanymi
locative	zakochanym		zakochanej	zakochanym	zakochanych

Noun

zakochany m pers (female equivalent zakochana)

1. (nominalized) person in love

Declension

Declension of zakochany

	singular	plural
nominative	zakochany	zakochani
genitive	zakochanego	zakochanych
dative	zakochanemu	zakochanym
accusative	zakochanego	zakochanych
instrumental	zakochanym	zakochanymi
locative	zakochanym	zakochanych
vocative	zakochany	zakochani

Related terms

• zakochać się
• zakochanie
• zakochany po uszy

 

Further reading

• zakochany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakochany in Polish dictionaries at PWN