zapalnik

Polish

Etymology

From zapalać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpal.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alɲik
• Syllabification: za‧pal‧nik

Noun

zapalnik m inan

1. (military) fuze (auxiliary device with explosive components, used to detonate a munition)

Declension

Declension of zapalnik

	singular	plural
nominative	zapalnik	zapalniki
genitive	zapalnika	zapalników
dative	zapalnikowi	zapalnikom
accusative	zapalnik	zapalniki
instrumental	zapalnikiem	zapalnikami
locative	zapalniku	zapalnikach
vocative	zapalniku	zapalniki

Related terms

verbs

• zapalać
• zapalić

 

Further reading

• zapalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapalnik in Polish dictionaries at PWN