zapięcie

Polish

Etymology

From zapiąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpjɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: za‧pię‧cie

Noun

zapięcie n

1. (uncountable) verbal noun of zapiąć
2. (countable) fastener, lock, clasp

Declension

Declension of zapięcie

	singular	plural
nominative	zapięcie	zapięcia
genitive	zapięcia	zapięć
dative	zapięciu	zapięciom
accusative	zapięcie	zapięcia
instrumental	zapięciem	zapięciami
locative	zapięciu	zapięciach
vocative	zapięcie	zapięcia

Further reading

• zapięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapięcie in Polish dictionaries at PWN