zaszczyt

Polish

Etymology

Deverbal from zaszczycić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.ʂt͡ʂɨt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʂt͡ʂɨt
• Syllabification: za‧szczyt

Noun

zaszczyt m inan

1. honor
2. privilege

Declension

Declension of zaszczyt

	singular	plural
nominative	zaszczyt	zaszczyty
genitive	zaszczytu	zaszczytów
dative	zaszczytowi	zaszczytom
accusative	zaszczyt	zaszczyty
instrumental	zaszczytem	zaszczytami
locative	zaszczycie	zaszczytach
vocative	zaszczycie	zaszczyty

Derived terms

adjective

• zaszczytny

 

Further reading

• zaszczyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaszczyt in Polish dictionaries at PWN