zaszczycić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaszczycić, from Proto-Slavic *zaščititi. By surface analysis, za- +‎ szczycić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈʂt͡ʂɨ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: za‧szczy‧cić

Verb

zaszczycić pf (imperfective zaszczycać)

1. (transitive) to vouchsafe (to condescendingly grant a right)

Conjugation

Conjugation of zaszczycić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaszczycić
future tense	1st	zaszczycę			zaszczycimy
	2nd	zaszczycisz			zaszczycicie
	3rd	zaszczyci			zaszczycą
	impersonal	zaszczyci się
past tense	1st	zaszczyciłem	zaszczyciłam		zaszczyciliśmy	zaszczyciłyśmy
	2nd	zaszczyciłeś	zaszczyciłaś		zaszczyciliście	zaszczyciłyście
	3rd	zaszczycił	zaszczyciła	zaszczyciło	zaszczycili	zaszczyciły
	impersonal	zaszczycono
conditional	1st	zaszczyciłbym	zaszczyciłabym		zaszczycilibyśmy	zaszczyciłybyśmy
	2nd	zaszczyciłbyś	zaszczyciłabyś		zaszczycilibyście	zaszczyciłybyście
	3rd	zaszczyciłby	zaszczyciłaby	zaszczyciłoby	zaszczyciliby	zaszczyciłyby
	impersonal	zaszczycono by
imperative	1st	niech zaszczycę			zaszczyćmy
	2nd	zaszczyć			zaszczyćcie
	3rd	niech zaszczyci			niech zaszczycą
passive adjectival participle		zaszczycony	zaszczycona	zaszczycone	zaszczyceni	zaszczycone
anterior adverbial participle		zaszczyciwszy
verbal noun		zaszczycenie

Further reading

• zaszczycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaszczycić in Polish dictionaries at PWN