zbójnik

See also: zbojník

Polish

zbójnicy

Etymology

From zbój +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzbuj.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ujɲik
• Syllabification: zbój‧nik

Noun

zbójnik m pers

1. (historical) highland brigand

   Synonyms: see Thesaurus:złodziej

Declension

Declension of zbójnik

	singular	plural
nominative	zbójnik	zbójnicy/zbójniki (deprecative)
genitive	zbójnika	zbójników
dative	zbójnikowi	zbójnikom
accusative	zbójnika	zbójników
instrumental	zbójnikiem	zbójnikami
locative	zbójniku	zbójnikach
vocative	zbójniku	zbójnicy

Noun

zbójnik m animal

1. common shrew opossum (marsupial of the genus Caenolestes)

Declension

Declension of zbójnik

	singular	plural
nominative	zbójnik	zbójniki
genitive	zbójnika	zbójników
dative	zbójnikowi	zbójnikom
accusative	zbójnika	zbójniki
instrumental	zbójnikiem	zbójnikami
locative	zbójniku	zbójnikach
vocative	zbójniku	zbójniki

Derived terms

adjective

• zbójnicki

 

Further reading

• zbójnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbójnik in Polish dictionaries at PWN