zdanie nadrzędne

Polish

Etymology

Literally, “superordinate clause”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzda.ɲɛ nadˈʐɛn.dnɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛndnɛ

Noun

zdanie nadrzędne n

1. (grammar) coordinate clause, independent clause, main clause, matrix clause, superordinate clause (clause that can stand alone syntactically as a complete sentence and contains at least a subject and a verb)

   Synonym: zdanie główne

   Hypernym: zdanie podrzędnie złożone

   Coordinate term: zdanie podrzędne

Declension

Declension of zdanie nadrzędne

	singular	plural
nominative	zdanie nadrzędne	zdania nadrzędne
genitive	zdania nadrzędnego	zdań nadrzędnych
dative	zdaniu nadrzędnemu	zdaniom nadrzędnym
accusative	zdanie nadrzędne	zdania nadrzędne
instrumental	zdaniem nadrzędnym	zdaniami nadrzędnymi
locative	zdaniu nadrzędnym	zdaniach nadrzędnych
vocative	zdanie nadrzędne	zdania nadrzędne

Further reading

• zdanie nadrzędne in Polish dictionaries at PWN