zdesperowany

Polish

Etymology

From zdesperować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /zdɛs.pɛ.rɔˈva.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: zdes‧pe‧ro‧wa‧ny

Adjective

zdesperowany (comparative bardziej zdesperowany, superlative najbardziej zdesperowany, no derived adverb)

1. desperate, despairing

Declension

Declension of zdesperowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zdesperowany		zdesperowana	zdesperowane	zdesperowani	zdesperowane
genitive	zdesperowanego		zdesperowanej	zdesperowanego	zdesperowanych
dative	zdesperowanemu		zdesperowanej	zdesperowanemu	zdesperowanym
accusative	zdesperowanego	zdesperowany	zdesperowaną	zdesperowane	zdesperowanych	zdesperowane
instrumental	zdesperowanym		zdesperowaną	zdesperowanym	zdesperowanymi
locative	zdesperowanym		zdesperowanej	zdesperowanym	zdesperowanych

Related terms

nouns

• desperacja
• desperat
• desperatka

 

Participle

zdesperowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of zdesperować

Further reading

• zdesperowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdesperowany in Polish dictionaries at PWN