zdumienie

Polish

Etymology

From zdumieć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /zduˈmjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: zdu‧mie‧nie

Noun

zdumienie n

1. verbal noun of zdumieć
2. astonishment, amazement

Declension

Declension of zdumienie

	singular	plural
nominative	zdumienie	zdumienia
genitive	zdumienia	zdumień
dative	zdumieniu	zdumieniom
accusative	zdumienie	zdumienia
instrumental	zdumieniem	zdumieniami
locative	zdumieniu	zdumieniach
vocative	zdumienie	zdumienia

Related terms

noun

• zdumienie

 

adjective

• zdumiewający
• zdumiony

 

verbs

• zdumieć
• zdumiewać

 

adverb

• zdumiewająco

 

Further reading

• zdumienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdumienie in Polish dictionaries at PWN