zwonica
Old Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
zwonica f
- belfry
- 1895 [1425], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici[1], volume VIIIa, page 166:
- Ksancz oppath thineczsky ne dal drzewa rambicz plebanowi besdzeskemu cv szwonniczy... w lesze
- [Ksiądz opat tyniecski nie dał drzewa rębić plebanowi bieździedzkiemu ku zwonnicy... w lesie]
- The meaning of this term is uncertain.
- 1887, 1889 [1395], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume I, number 1963, Poznań:
- Jakom ne kazal mym *ludzey iachacz na Steppanowø dzedzinø, czinicz gwalt y swønicza et non super crucem
- [Jakom nie kazał mym ludziem jachać na Stefanowę dziedzinę czynić gwałt i zwonicę et non super crucem]
Related terms edit
verb
Descendants edit
- Polish: dzwonnica
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(dzwonnica) zwonica, zwonnica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN