ρουφάω

Greek

Alternative forms

• ρουφώ (roufó)

Etymology

ρουφ-ώ (rouf-ó) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek ρουφῶ (rouphô), from Ancient Greek ῥοφῶ (rhophô), contracted form of ῥοφέω (rhophéō).

Verb

ρουφάω • (roufáo) / ρουφώ (past ρούφηξα, passive ρουφιέμαι, p‑past ρουφήχτηκα, ppp ρουφηγμένος)

1. Ι swallow, gulp, slurp, drain
2. to sip
3. to suck, breathe in

   (of blood) exploit

4. to soak up, absorb (of knowledge, learning)
5. (vulgar, sex) to blow, to suck off

Conjugation

ρουφάω / ρουφώ, ρουφιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ρουφάω, ρουφώ	ρουφήξω	ρουφιέμαι	ρουφηχτώ
2 sg	ρουφάς	ρουφήξεις	ρουφιέσαι	ρουφηχτείς
3 sg	ρουφάει, ρουφά	ρουφήξει	ρουφιέται	ρουφηχτεί
1 pl	ρουφάμε, ρουφούμε	ρουφήξουμε, [‑ομε]	ρουφιόμαστε	ρουφηχτούμε
2 pl	ρουφάτε	ρουφήξετε	ρουφιέστε, (‑ιόσαστε)	ρουφηχτείτε
3 pl	ρουφάνε, ρουφάν, ρουφούν(ε)	ρουφήξουν(ε)	ρουφιούνται, (‑ιόνται)	ρουφηχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ρουφούσα, ρούφαγα	ρούφηξα	ρουφιόμουν(α)	ρουφήχτηκα
2 sg	ρουφούσες, ρούφαγες	ρούφηξες	ρουφιόσουν(α)	ρουφήχτηκες
3 sg	ρουφούσε, ρούφαγε	ρούφηξε	ρουφιόταν(ε)	ρουφήχτηκε
1 pl	ρουφούσαμε, ρουφάγαμε	ρουφήξαμε	ρουφιόμασταν, (‑ιόμαστε)	ρουφηχτήκαμε
2 pl	ρουφούσατε, ρουφάγατε	ρουφήξατε	ρουφιόσασταν, (‑ιόσαστε)	ρουφηχτήκατε
3 pl	ρουφούσαν(ε), ρούφαγαν, (ρουφάγανε)	ρούφηξαν, ρουφήξαν(ε)	ρουφιόνταν(ε), ρουφιόντουσαν, ρουφιούνταν	ρουφήχτηκαν, ρουφηχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ρουφάω, θα ρουφώ ➤	θα ρουφήξω ➤	θα ρουφιέμαι ➤	θα ρουφηχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ρουφάς, …	θα ρουφήξεις, …	θα ρουφιέσαι, …	θα ρουφηχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ρουφήξει   έχω, έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ρουφηχτεί   είμαι, είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ρουφήξει   είχα, είχες, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ρουφηχτεί   ήμουν, ήσουν, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ρουφήξει   θα έχω, θα έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ρουφηχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ρούφα, ρούφαγε	ρούφηξε, ρούφα	—	ρουφήξου
2 pl	ρουφάτε	ρουφήξτε	ρουφιέστε	ρουφηχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ρουφώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ρουφήξει ➤		ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ρουφήξει		ρουφηχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• μονορούφι (monoroúfi, “in one sip”, adverb)
• ρούφηγμα f (roúfigma, “sipping”)
• ρουφηγματιά f (roufigmatiá, “sip”)
• ρουφηξιά f (roufixiá, “sip”)
• ρουφήχτρα f (roufíchtra)
• ρούφουλας m (roúfoulas)

Further reading

• ρουφάω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language