закінчитися

Ukrainian edit

Etymology edit

From закі́нчи́ти (zakínčýty) +‎ -ся (-sja). Compare Russian зако́нчиться (zakónčitʹsja), Belarusian зако́нчыцца (zakónčycca), Polish zakończyć się.

Pronunciation edit

  • закі́нчитися: IPA(key): [zɐˈkʲint͡ʃetesʲɐ]
  • закінчи́тися: IPA(key): [zɐkʲinˈt͡ʃɪtesʲɐ]
  • (file)

Verb edit

закі́нчитися or закінчи́тися (zakínčytysja or zakinčýtysjapf (imperfective закі́нчуватися)

  1. to end, to come to an end, to be over, to conclude, to terminate
  2. to end, to end up, to result (with/in: + instrumental case)
  3. to expire, to run out, to be up
  4. passive of закі́нчити pf (zakínčyty)

Conjugation edit

Synonyms edit

Further reading edit