การหย่า
Thai edit
Etymology edit
From การ (gaan, “abstract noun prefix”) + หย่า (yàa, “to divorce; to discontinue”).
Pronunciation edit
| Orthographic | การหย่า k ā r h y ˋ ā | |
| Phonemic | กาน-หฺย่า k ā n – h ̥ y ˋ ā | |
| Romanization | Paiboon | gaan-yàa |
| Royal Institute | kan-ya | |
| (standard) IPA(key) | /kaːn˧.jaː˨˩/(R) | |
Noun edit
การหย่า • (gaan-yàa)
- abstract noun of หย่า (yàa)
- 1976, พระราชบัญญัติให้ใช้บทบัญญัติบรรพ ๕ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ. ๒๕๑๙[1]:
- มาตรา ๑๕๐๑ การสมรสย่อมสิ้นสุดลงด้วยความตาย การหย่า หรือศาลพิพากษาให้เพิกถอน
- mâat-dtraa nʉ̀ng pan hâa rɔ́ɔi èt gaan-sǒm-rót yɔ̂m sîn-sùt long dûai kwaam-dtaai gaan-yàa rʉ̌ʉ sǎan pí-pâak-sǎa hâi pə̂ək-tɔ̌ɔn
- Section 1501 A marriage shall come to an end upon death, divorce, or revocation by court judgment.
- มาตรา ๑๕๑๔ การหย่านั้นจะทำได้แต่โดยความยินยอมของทั้งสองฝ่ายหรือโดยคำพิพากษาของศาล
- mâat-dtraa nʉ̀ng pan hâa rɔ́ɔi sìp-sìi gaan-yàa nán jà tam dâai dtɛ̀ɛ dooi kwaam-yin-yɔɔm kɔ̌ɔng táng sɔ̌ɔng fàai rʉ̌ʉ dooi kam-pí-pâak-sǎa kɔ̌ɔng sǎan
- Section 1514 A divorce may only be effected by mutual consent or by court judgment.