affabel
German edit
Etymology edit
Borrowed from Latin affabilis.
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
affabel (strong nominative masculine singular affabler, comparative affabler, superlative am affabelsten)
Declension edit
Positive forms of affabel
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist affabel | sie ist affabel | es ist affabel | sie sind affabel | |
strong declension (without article) |
nominative | affabler | affable | affables | affable |
genitive | affablen | affabler | affablen | affabler | |
dative | affablem | affabler | affablem | affablen | |
accusative | affablen | affable | affables | affable | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der affable | die affable | das affable | die affablen |
genitive | des affablen | der affablen | des affablen | der affablen | |
dative | dem affablen | der affablen | dem affablen | den affablen | |
accusative | den affablen | die affable | das affable | die affablen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein affabler | eine affable | ein affables | (keine) affablen |
genitive | eines affablen | einer affablen | eines affablen | (keiner) affablen | |
dative | einem affablen | einer affablen | einem affablen | (keinen) affablen | |
accusative | einen affablen | eine affable | ein affables | (keine) affablen |
Comparative forms of affabel
Superlative forms of affabel