Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Learned borrowing from Latin animus.[1][2][3] First attested in 1585.[4]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aˈɲi.muʂ/
  • (file)
  • Rhymes: -imuʂ
  • Syllabification: a‧ni‧musz

Noun edit

animusz m inan

  1. (literary) energy, vigor, pep, spirit
    Synonyms: (literary) bigiel, wigor, werwa, zapał
  2. (obsolete) anger, rage
  3. (obsolete) pride
  4. (Middle Polish) soul, heart, mind, essence of being
    Synonym: dusza
  5. (Middle Polish) intention, want
    Synonyms: chęć, zamiar
  6. (Middle Polish) opinion, thought, impression

Declension edit

Collocations edit

References edit

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “animusz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “animusz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “animusz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “animusz, animus”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading edit