annositas
Latin edit
Etymology edit
From annōsus (“full of years”) + -tās.
Noun edit
annōsitās f (genitive annōsitātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | annōsitās | annōsitātēs |
Genitive | annōsitātis | annōsitātum |
Dative | annōsitātī | annōsitātibus |
Accusative | annōsitātem | annōsitātēs |
Ablative | annōsitāte | annōsitātibus |
Vocative | annōsitās | annōsitātēs |
Related terms edit
Descendants edit
References edit
- “annositas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annositas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- annositas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.