dourar
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese dourar, from Late Latin deaurāre, present active infinitive of deaurō (“I gild”), from Latin aurō.
Pronunciation edit
Verb edit
dourar (first-person singular present douro, first-person singular preterite dourei, past participle dourado)
Conjugation edit
Conjugation of dourar
Reintegrated conjugation of dourar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Related terms edit
References edit
- “dourar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “dour” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “dourar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “dourar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese dourar, from Late Latin dēaurāre (“to gild”), from Latin aurāre.
Pronunciation edit
- Hyphenation: dou‧rar
Verb edit
dourar (first-person singular present douro, first-person singular preterite dourei, past participle dourado)
- to gild, gold-plate
Conjugation edit
Conjugation of dourar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.