escarranchar
Galician edit
Etymology edit
Unknown.
Pronunciation edit
Verb edit
escarranchar (first-person singular present escarrancho, first-person singular preterite escarranchei, past participle escarranchado)
- (takes a reflexive pronoun) to open the legs (wide)
- (takes a reflexive pronoun) to sprawl
Conjugation edit
Conjugation of escarranchar
Reintegrated conjugation of escarranchar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “escarranchar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “escarranchar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “escarranchar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “escarranchar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese edit
Etymology edit
Unknown.
Pronunciation edit
Verb edit
escarranchar (first-person singular present escarrancho, first-person singular preterite escarranchei, past participle escarranchado)
- (transitive) to straddle (a horse, etc.)
- (reflexive) to sprawl
Conjugation edit
Conjugation of escarranchar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Conjugation of escarranchar-se (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
References edit
- “escarranchar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.