franco
English edit
Etymology 1 edit
From Italian franco (“French”). Doublet of franc and frank.
Noun edit
franco (plural francos)
- (historical) The currency issued between 1805 and 1808 of Lucca in Tuscany, Italy.
Related terms edit
See also edit
Etymology 2 edit
From Franco-.
Noun edit
franco (plural francos)
- Alternative letter-case form of Franco.
- 1977, Report on Confederation:
- The anglos have seen the whole of the country, and the continent, as hospitable, while the francos have over a long period come to view Quebec as their real homeland.
- 1998, Dick Bird, Never the Same Again: A History of VSO, Cambridge: The Lutterworth Press, →ISBN, page 193:
- Something similar had occurred in Canada, where first of all the sector is divided between anglos and francos; […]
- 2011, Katharine Goodland, John O’Connor, A Directory of Shakespeare in Performance since 1991, volumes 3 (Canada and USA), Palgrave Macmillan, →ISBN, page 153:
- “Language is always an issue in Quebec and here’s a play that both anglos and francos will have a language problem with,” Ackerman says.
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
franco (not comparable)
- with freightages paid by the sender
Inflection edit
Inflection of franco | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | franco | |||
inflected | franco | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | franco | |||
indefinite | m./f. sing. | franco | ||
n. sing. | franco | |||
plural | franco | |||
definite | franco | |||
partitive |
Descendants edit
References edit
- M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]
Esperanto edit
Pronunciation edit
Noun edit
franco (accusative singular francon, plural francoj, accusative plural francojn)
Derived terms edit
- francino (“Frenchwoman”)
Related terms edit
Galician edit
Etymology edit
From Late Latin francus (“Frankish”), from Frankish *Franko (“a Frank”), from Proto-Germanic *frankô (“javelin”).
The adjectival forms, from Old French franc (“free”).
Pronunciation edit
Noun edit
franco m (plural francos, feminine franca, feminine plural francas)
- Frank
- (archaic) Frenchman
- Synonym: francés
- franc (former currency of France and other countries)
- 1401, M. Lucas Alvarez; M. J. Justo Martín (eds.), Fontes documentais da Universidade de Santiago de Compostela. Pergameos da serie Bens do Arquivo Histórico Universitario (Anos 1237-1537). Santiago: Consello da Cultura Galega, page 276:
- uendo, segundo dito he, por doze francos d'ouro da moneda del rey de França
- I sell, as said, for twelve francs of gold, of the coinage of the king of France
- uendo, segundo dito he, por doze francos d'ouro da moneda del rey de França
- 1401, M. Lucas Alvarez; M. J. Justo Martín (eds.), Fontes documentais da Universidade de Santiago de Compostela. Pergameos da serie Bens do Arquivo Histórico Universitario (Anos 1237-1537). Santiago: Consello da Cultura Galega, page 276:
Derived terms edit
Related terms edit
Adjective edit
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- tax-free
- Synonym: exento
- free, unobstructed
- Synonym: libre
- sincere, true
- Synonym: sincelo
- (archaic) generous
- Synonym: xeneroso
Derived terms edit
References edit
- “franco” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “franco” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “franco” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “franco” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
franco (feminine franca, masculine plural franchi, feminine plural franche)
Derived terms edit
Adverb edit
franco
Noun edit
franco m (plural franchi)
Descendants edit
- → Cimbrian: franko
Further reading edit
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈfran.koː/, [ˈfräŋkoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfran.ko/, [ˈfräŋko]
Adjective edit
francō
Portuguese edit
Etymology edit
Inherited from Old Galician-Portuguese franco, from French franc.
Pronunciation edit
Adjective edit
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- free, unimpeded
- tax-free
- frank (bluntly honest)
- (historical) Frankish (referring to the Franks)
- Synonym: frâncico
Noun edit
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and Belgium)
- franc (any of several units of currency)
- Frank (one of the Franks)
Further reading edit
- “franco” in iDicionário Aulete.
- “franco” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “franco” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “franco” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “franco” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish edit
Etymology edit
From Middle French franc, from Medieval Latin Francus (“a Frank”), from Frankish *Franko, from Proto-Germanic *frankô (literally “spear, javelin”).
Pronunciation edit
Noun edit
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and other countries)
Derived terms edit
Adjective edit
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- frank, candid, straightforward
- generous, liberal, openhanded
- free, unimpeded, unencumbered
- exempt, free
- Frankish
Derived terms edit
Related terms edit
See also edit
Further reading edit
- “franco”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014