genehm
German edit
Etymology edit
Middle High German genæme, ultimately from the root of nehmen (“to take”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
genehm (strong nominative masculine singular genehmer, comparative genehmer, superlative am genehmsten)
Declension edit
Positive forms of genehm
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist genehm | sie ist genehm | es ist genehm | sie sind genehm | |
strong declension (without article) |
nominative | genehmer | genehme | genehmes | genehme |
genitive | genehmen | genehmer | genehmen | genehmer | |
dative | genehmem | genehmer | genehmem | genehmen | |
accusative | genehmen | genehme | genehmes | genehme | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der genehme | die genehme | das genehme | die genehmen |
genitive | des genehmen | der genehmen | des genehmen | der genehmen | |
dative | dem genehmen | der genehmen | dem genehmen | den genehmen | |
accusative | den genehmen | die genehme | das genehme | die genehmen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein genehmer | eine genehme | ein genehmes | (keine) genehmen |
genitive | eines genehmen | einer genehmen | eines genehmen | (keiner) genehmen | |
dative | einem genehmen | einer genehmen | einem genehmen | (keinen) genehmen | |
accusative | einen genehmen | eine genehme | ein genehmes | (keine) genehmen |
Comparative forms of genehm
Superlative forms of genehm