hefta

Finnish

Etymology

From Swedish häfta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈheftɑ/, [ˈhe̞ft̪ɑ̝]
• Rhymes: -eftɑ
• Syllabification^(key): hef‧ta

Noun

hefta (colloquial)

1. plaster, band-aid

Declension

Inflection of hefta (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative		hefta	heftat
genitive		heftan	heftojen
partitive		heftaa	heftoja
illative		heftaan	heftoihin
		singular	plural
nominative		hefta	heftat
accusative	nom.	hefta	heftat
	gen.	heftan
genitive		heftan	heftojen heftainrare
partitive		heftaa	heftoja
inessive		heftassa	heftoissa
elative		heftasta	heftoista
illative		heftaan	heftoihin
adessive		heftalla	heftoilla
ablative		heftalta	heftoilta
allative		heftalle	heftoille
essive		heftana	heftoina
translative		heftaksi	heftoiksi
abessive		heftatta	heftoitta
instructive		—	heftoin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of hefta (Kotus type 9/kala, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative heftani heftani accusative nom. heftani heftani gen. heftani genitive heftani heftojeni heftainirare partitive heftaani heftojani inessive heftassani heftoissani elative heftastani heftoistani illative heftaani heftoihini adessive heftallani heftoillani ablative heftaltani heftoiltani allative heftalleni heftoilleni essive heftanani heftoinani translative heftakseni heftoikseni abessive heftattani heftoittani instructive — — comitative — heftoineni second-person singular possessor singular plural nominative heftasi heftasi accusative nom. heftasi heftasi gen. heftasi genitive heftasi heftojesi heftaisirare partitive heftaasi heftojasi inessive heftassasi heftoissasi elative heftastasi heftoistasi illative heftaasi heftoihisi adessive heftallasi heftoillasi ablative heftaltasi heftoiltasi allative heftallesi heftoillesi essive heftanasi heftoinasi translative heftaksesi heftoiksesi abessive heftattasi heftoittasi instructive — — comitative — heftoinesi first-person plural possessor singular plural nominative heftamme heftamme accusative nom. heftamme heftamme gen. heftamme genitive heftamme heftojemme heftaimmerare partitive heftaamme heftojamme inessive heftassamme heftoissamme elative heftastamme heftoistamme illative heftaamme heftoihimme adessive heftallamme heftoillamme ablative heftaltamme heftoiltamme allative heftallemme heftoillemme essive heftanamme heftoinamme translative heftaksemme heftoiksemme abessive heftattamme heftoittamme instructive — — comitative — heftoinemme second-person plural possessor singular plural nominative heftanne heftanne accusative nom. heftanne heftanne gen. heftanne genitive heftanne heftojenne heftainnerare partitive heftaanne heftojanne inessive heftassanne heftoissanne elative heftastanne heftoistanne illative heftaanne heftoihinne adessive heftallanne heftoillanne ablative heftaltanne heftoiltanne allative heftallenne heftoillenne essive heftananne heftoinanne translative heftaksenne heftoiksenne abessive heftattanne heftoittanne instructive — — comitative — heftoinenne third-person possessor singular plural nominative heftansa heftansa accusative nom. heftansa heftansa gen. heftansa genitive heftansa heftojensa heftainsarare partitive heftaansa heftojaan heftojansa inessive heftassaan heftassansa heftoissaan heftoissansa elative heftastaan heftastansa heftoistaan heftoistansa illative heftaansa heftoihinsa adessive heftallaan heftallansa heftoillaan heftoillansa ablative heftaltaan heftaltansa heftoiltaan heftoiltansa allative heftalleen heftallensa heftoilleen heftoillensa essive heftanaan heftanansa heftoinaan heftoinansa translative heftakseen heftaksensa heftoikseen heftoiksensa abessive heftattaan heftattansa heftoittaan heftoittansa instructive — — comitative — heftoineen heftoinensa

Synonyms

• laastari

Further reading

• “hefta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhɛfta/

  Rhymes: -ɛfta

Etymology 1

From Old Norse hepta, from Proto-Germanic *haftijaną.

Verb

hefta (weak verb, third-person singular past indicative hefti, supine heft)

1. to bind
2. to nip, to hinder
3. to sew or staple (sheets of paper or similar), especially to form a booklet, fascicle or quire

Conjugation

hefta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hefta
supine (sagnbót)		heft
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heftandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hefti	við heftum	present (nútíð)	ég hefti	við heftum
	þú heftir	þið heftið		þú heftir	þið heftið
	hann, hún, það heftir	þeir, þær, þau hefta		hann, hún, það hefti	þeir, þær, þau hefti
past (þátíð)	ég hefti	við heftum	past (þátíð)	ég hefti	við heftum
	þú heftir	þið heftuð		þú heftir	þið heftuð
	hann, hún, það hefti	þeir, þær, þau heftu		hann, hún, það hefti	þeir, þær, þau heftu
imperative (boðháttur)	heft (þú)	heftið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heftu	heftiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heftast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að heftast
supine (sagnbót)		hefst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heftandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heftist	við heftumst	present (nútíð)	ég heftist	við heftumst
	þú heftist	þið heftist		þú heftist	þið heftist
	hann, hún, það heftist	þeir, þær, þau heftast		hann, hún, það heftist	þeir, þær, þau heftist
past (þátíð)	ég heftist	við heftumst	past (þátíð)	ég heftist	við heftumst
	þú heftist	þið heftust		þú heftist	þið heftust
	hann, hún, það heftist	þeir, þær, þau heftust		hann, hún, það heftist	þeir, þær, þau heftust
imperative (boðháttur)	hefst (þú)	heftist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hefstu	heftisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heftur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heftur	heft	heft		heftir	heftar	heft
accusative (þolfall)	heftan	hefta	heft		hefta	heftar	heft
dative (þágufall)	heftum	heftri	heftu		heftum	heftum	heftum
genitive (eignarfall)	hefts	heftrar	hefts		heftra	heftra	heftra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hefti	hefta	hefta		heftu	heftu	heftu
accusative (þolfall)	hefta	heftu	hefta		heftu	heftu	heftu
dative (þágufall)	hefta	heftu	hefta		heftu	heftu	heftu
genitive (eignarfall)	hefta	heftu	hefta		heftu	heftu	heftu

Derived terms

Derived terms

• heftari
• hefti
• heftingur
• heftiplástur
• heftivél
• heftivír

Etymology 2

From hefti (“staple”).

Verb

hefta (weak verb, third-person singular past indicative heftaði, supine heftað)

1. to staple (fasten with a staple)

Conjugation

hefta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hefta
supine (sagnbót)		heftað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heftandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hefta	við heftum	present (nútíð)	ég hefti	við heftum
	þú heftar	þið heftið		þú heftir	þið heftið
	hann, hún, það heftar	þeir, þær, þau hefta		hann, hún, það hefti	þeir, þær, þau hefti
past (þátíð)	ég heftaði	við heftuðum	past (þátíð)	ég heftaði	við heftuðum
	þú heftaðir	þið heftuðuð		þú heftaðir	þið heftuðuð
	hann, hún, það heftaði	þeir, þær, þau heftuðu		hann, hún, það heftaði	þeir, þær, þau heftuðu
imperative (boðháttur)	hefta (þú)	heftið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heftaðu	heftiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heftast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að heftast
supine (sagnbót)		heftast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heftandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heftast	við heftumst	present (nútíð)	ég heftist	við heftumst
	þú heftast	þið heftist		þú heftist	þið heftist
	hann, hún, það heftast	þeir, þær, þau heftast		hann, hún, það heftist	þeir, þær, þau heftist
past (þátíð)	ég heftaðist	við heftuðumst	past (þátíð)	ég heftaðist	við heftuðumst
	þú heftaðist	þið heftuðust		þú heftaðist	þið heftuðust
	hann, hún, það heftaðist	þeir, þær, þau heftuðust		hann, hún, það heftaðist	þeir, þær, þau heftuðust
imperative (boðháttur)	heftast (þú)	heftist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	heftastu	heftisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heftaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heftaður	heftuð	heftað		heftaðir	heftaðar	heftuð
accusative (þolfall)	heftaðan	heftaða	heftað		heftaða	heftaðar	heftuð
dative (þágufall)	heftuðum	heftaðri	heftuðu		heftuðum	heftuðum	heftuðum
genitive (eignarfall)	heftaðs	heftaðrar	heftaðs		heftaðra	heftaðra	heftaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heftaði	heftaða	heftaða		heftuðu	heftuðu	heftuðu
accusative (þolfall)	heftaða	heftuðu	heftaða		heftuðu	heftuðu	heftuðu
dative (þágufall)	heftaða	heftuðu	heftaða		heftuðu	heftuðu	heftuðu
genitive (eignarfall)	heftaða	heftuðu	heftaða		heftuðu	heftuðu	heftuðu

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• heftene

Noun

hefta n

1. definite plural of hefte

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse hepta.

Alternative forms

• hefte (e and split infinitives)

Verb

hefta (present tense heftar or hefter, past tense hefta or hefte, past participle hefta or heft, passive infinitive heftast, present participle heftande, imperative heft)

1. to encumber

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

hefta n

1. definite plural of heft
2. definite plural of hefte

Old Frisian

Etymology

From Proto-Germanic *haftijaną.

Verb

hefta

1. to fix

Serbo-Croatian

Alternative forms

• èfta

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish هفته (hafta), from Persian هفته (hafte, “week”), from هفت (haft, “seven”). Akin to heftàluk.

Pronunciation

• IPA^(key): /xěfta/
• Hyphenation: hef‧ta

Noun

hèfta f (Cyrillic spelling хѐфта)

1. (regional, Bosnia, Serbia) week

Declension

Declension of hefta

	singular	plural
nominative	hèfta	hefte
genitive	hefte	héftī / héftā
dative	hefti	heftama
accusative	heftu	hefte
vocative	hefto	hefte
locative	hefti	heftama
instrumental	heftom	heftama

Synonyms

• (week): sèdmica, nèdjelja, tjȅdan (Croatia)

Derived terms

• uhèftati

References

• “hefta” in Hrvatski jezični portal
• Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 325