Old Polish edit

Etymology edit

From na- +‎ kłaść. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/

Verb edit

nakłaść pf

  1. to put a lot of something
    • 1930 [Fifteenth century], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 16, 20:
      Tedi Yzay poiøw osla y nakladl nan pelno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)
      [Tedy Izaj pojąw osła i nakładł nań pełno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)]

Related terms edit

adjective
noun
verbs

Descendants edit

  • Polish: nakłaść

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish nakłaść. By surface analysis, na- +‎ kłaść.

Pronunciation edit

Verb edit

nakłaść pf

  1. (transitive) to put a lot of something [+genitive]
  2. (transitive, colloquial) to pummel, to hit many times [+instrumental = with what], [+dative = whom] [+ po (locative) = what part of the body]
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  3. (transitive, Middle Polish) to fill up
    Synonym: napełnić
  4. (transitive, Middle Polish) to coat in a layer of something
    Synonym: powlec
  5. (transitive, Middle Polish, of cosmetics, medical creams, etc.) to smear, to apply
    Synonym: nasmarować
  6. (transitive, Middle Polish) to prepare a bonfire

Conjugation edit

Conjugation of nakłaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakłaść
future tense 1st nakładę nakładziemy
2nd nakładziesz nakładziecie
3rd nakładzie nakładą
impersonal nakładzie się
past tense 1st nakładłem,
-(e)m nakładł
nakładłam,
-(e)m nakładła
nakładłom,
-(e)m nakładło
nakładliśmy,
-(e)śmy nakładli
nakładłyśmy,
-(e)śmy nakładły
2nd nakładłeś,
-(e)ś nakładł
nakładłaś,
-(e)ś nakładła
nakładłoś,
-(e)ś nakładło
nakładliście,
-(e)ście nakładli
nakładłyście,
-(e)ście nakładły
3rd nakładł nakładła nakładło nakładli nakładły
impersonal nakładziono
conditional 1st nakładłbym,
bym nakładł
nakładłabym,
bym nakładła
nakładłobym,
bym nakładło
nakładlibyśmy,
byśmy nakładli
nakładłybyśmy,
byśmy nakładły
2nd nakładłbyś,
byś nakładł
nakładłabyś,
byś nakładła
nakładłobyś,
byś nakładło
nakładlibyście,
byście nakładli
nakładłybyście,
byście nakładły
3rd nakładłby,
by nakładł
nakładłaby,
by nakładła
nakładłoby,
by nakładło
nakładliby,
by nakładli
nakładłyby,
by nakładły
impersonal nakładziono by
imperative 1st niech nakładę nakładźmy
2nd nakładź nakładźcie
3rd niech nakładzie niech nakładą
passive adjectival participle nakładziony nakładziona nakładzione nakładzeni nakładzione
anterior adverbial participle nakładłszy
verbal noun nakładzenie

Related terms edit

adjectives
adverbs
nouns
verbs

References edit

Further reading edit

  • nakłaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakłaść in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nakłaść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • NAKŁAŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.09.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nakłaść”, in Słownik języka polskiego[2]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nakłaść”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 84
  • nakłaść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego