Home
Random
Log in
Settings
Donations
About Wiktionary
Disclaimers
Search
neaicināt
Language
Watch
Edit
Latvian
edit
Verb
edit
neaicināt
second-person
plural
present
indicative
of
neaicināt
neaicināt
to not
invite
;
negative
form of
aicināt
Conjugation
edit
conjugation of
neaicināt
INDICATIVE
(
īstenības
izteiksme
)
IMPERATIVE
(
pavēles
izteiksme
)
Present
(
tagadne
)
Past
(
pagātne
)
Future
(
nākotne
)
1st pers.
sg.
es
neaicinu
neaicināju
neaicināšu
—
2nd pers.
sg.
tu
neaicini
neaicināji
neaicināsi
neaicini
3rd pers.
sg.
viņš
,
viņa
neaicina
neaicināja
neaicinās
lai
neaicina
1st pers.
pl.
mēs
neaicinām
neaicinājām
neaicināsim
neaicināsim
2nd pers.
pl.
jūs
neaicināt
neaicinājāt
neaicināsiet
,
neaicināsit
neaiciniet
3rd pers.
pl.
viņi
,
viņas
neaicina
neaicināja
neaicinās
lai
neaicina
RENARRATIVE
(
atstāstījuma
izteiksme
)
PARTICIPLES
(
divdabji
)
Present
neaicinot
Present Active 1
(Adj.)
neaicinošs
Past
neesot
aicinājis
Present Active 2
(Adv.)
neaicinādams
Future
neaicināšot
Present Active 3
(Adv.)
neaicinot
Imperative
lai
neaicinot
Present Active 4
(Obj.)
neaicinām
CONDITIONAL
(
vēlējuma
izteiksme
)
Past Active
neaicinājis
Present
neaicinātu
Present Passive
neaicināms
Past
nebūtu
aicinājis
Past Passive
neaicināts
DEBITIVE
(
vajadzības
izteiksme
)
NOMINAL FORMS
Indicative
nebūt
jāaicina
Infinitive
(nenoteiksme)
neaicināt
Conjunctive 1
neesot
jāaicina
Positive Infinitive
aicināt
Conjunctive 2
—
Verbal noun
neaicināšana