overwerken

Dutch

Etymology 1

Compound of over +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.vərˌʋɛr.kə(n)/
• Hyphenation: over‧wer‧ken

Verb

overwerken

1. (intransitive) to work overtime
2. (transitive) to rework, to work on (something) that has already been done

Inflection

Conjugation of overwerken (weak, separable)
infinitive	overwerken
past singular	werkte over
past participle	overgewerkt
infinitive	overwerken
gerund	overwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk over	werkte over	overwerk	overwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt over	werkte over	overwerkt	overwerkte
2nd person sing. (u)	werkt over	werkte over	overwerkt	overwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt over	werkte over	overwerkt	overwerkte
3rd person singular	werkt over	werkte over	overwerkt	overwerkte
plural	werken over	werkten over	overwerken	overwerkten
subjunctive sing.1	werke over	werkte over	overwerke	overwerkte
subjunctive plur.1	werken over	werkten over	overwerken	overwerkten
imperative sing.	werk over
imperative plur.1	werkt over
participles	overwerkend	overgewerkt
1) Archaic.

Related terms

• overwerk

Etymology 2

From over- +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈʋɛr.kə(n)/
• Hyphenation: over‧wer‧ken
• Rhymes: -ɛrkən

Verb

overwerken

1. (reflexive) to overwork, to get overworked

Inflection

Conjugation of overwerken (weak, prefixed)
infinitive	overwerken
past singular	overwerkte
past participle	overwerkt
infinitive	overwerken
gerund	overwerken n
	present tense	past tense
1st person singular	overwerk	overwerkte
2nd person sing. (jij)	overwerkt	overwerkte
2nd person sing. (u)	overwerkt	overwerkte
2nd person sing. (gij)	overwerkt	overwerkte
3rd person singular	overwerkt	overwerkte
plural	overwerken	overwerkten
subjunctive sing.1	overwerke	overwerkte
subjunctive plur.1	overwerken	overwerkten
imperative sing.	overwerk
imperative plur.1	overwerkt
participles	overwerkend	overwerkt
1) Archaic.