proliferar
Catalan edit
Etymology edit
From Latin proliferus (“proliferous”) + -ar, probably by way of French proliférer.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [pɾu.li.fəˈɾa]
- IPA(key): (Balearic) [pɾo.li.fəˈɾa]
- IPA(key): (Valencian) [pɾo.li.feˈɾaɾ]
- Homophone: proliferà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb edit
proliferar (first-person singular present prolifero, first-person singular preterite proliferí, past participle proliferat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /e/
- (intransitive) to proliferate
Conjugation edit
Conjugation of proliferar (first conjugation)
Related terms edit
Further reading edit
- “proliferar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “proliferar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “proliferar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
Portuguese edit
Etymology edit
From Latin proliferus (“proliferous”) + -ar.
Pronunciation edit
- Hyphenation: pro‧li‧fe‧rar
Verb edit
proliferar (first-person singular present prolifero, first-person singular preterite proliferei, past participle proliferado)
- (intransitive) to proliferate
Conjugation edit
Conjugation of proliferar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms edit
Further reading edit
Spanish edit
Etymology edit
From Latin proliferus (“proliferous”) + -ar.
Pronunciation edit
Verb edit
proliferar (first-person singular present prolifero, first-person singular preterite proliferé, past participle proliferado)
- (intransitive) to proliferate
Conjugation edit
Conjugation of proliferar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of proliferar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “proliferar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014