See also: revoltà, revoltă, and révolta

Catalan edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

Deverbal from revoltar

Noun edit

revolta f (plural revoltes)

  1. bend, turn
    Synonym: volta
  2. revolt, uprising
    Synonym: alçament

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective edit

revolta f sg

  1. feminine singular of revolt

Verb edit

revolta

  1. inflection of revoltar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit

Czech edit

Etymology edit

Borrowed from German Revolte.

Pronunciation edit

Noun edit

revolta f

  1. revolt
    Synonym: vzpoura

Declension edit

Related terms edit

Further reading edit

  • revolta in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • revolta in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Finnish edit

Noun edit

revolta

  1. ablative singular of repo

Anagrams edit

Galician edit

Etymology edit

From revolver.

Pronunciation edit

Adjective edit

revolta f sg

  1. feminine singular of revolto

Noun edit

revolta f (plural revoltas)

  1. curve; twist
    Synonyms: relanzo, retorta
  2. meander, turn
  3. swidden
    Synonym: senra
  4. revolt
    Synonyms: motín, rebelión

Derived terms edit

Participle edit

revolta f sg

  1. feminine singular of revolto

References edit

  • revolta” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • revolta” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • revolta” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • revolta” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • revolta” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese edit

Etymology 1 edit

Adjective edit

revolta

  1. feminine singular of revolto

Etymology 2 edit

Verb edit

revolta

  1. inflection of revoltar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian edit

Etymology edit

Borrowed from French révolter.

Verb edit

a revolta (third-person singular present revoltă, past participle revoltat) 1st conj.

  1. to revolt

Conjugation edit