tiománach

Irish

Etymology

tiomáin +‎ -ach

Pronunciation

• (Ulster) IPA^(key): /ˈtʲɪmˠæna(h)/

Noun

tiománach m (genitive singular tiománaigh, nominative plural tiománaigh)

1. Ulster form of tiománaí (“driver”)
   • 1894 March, Peadar Mac Fionnlaoigh, “An rí nach robh le fagháil bháis”, in Irisleabhar na Gaedhilge, volume 1:5, Dublin: Gaelic Union, pages 185–88:

     Lá amháin bhí sé ag dul thart leis an bhealach mór, agus a thiománach leis. Chonnaic sé cailín ag nigheachán i sruthán le cois an bhealaigh mhóir ⁊ chuir sé an tiománach síos ag fiafraighe di a’ bpósfadh sí é. ’Sé dubhairt sí leis an tiománach​—​“Stad do chuid déanamh grinn ⁊ magaidh ormsa.”

     One day he was going along the road, and his driver with him. He saw a girl washing in a stream by the roadside, and he sent his driver down to ask her if she would marry him. It is what she said to the driver: “Leave off your merry-making and don’t be mocking me.”

Declension

Declension of tiománach

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative tiománach tiománaigh Vocative a thiománaigh a thiománacha Genitive tiománaigh tiománach Dative tiománach tiománaigh

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an tiománach na tiománaigh Genitive an tiománaigh na dtiománach Dative leis an tiománach don tiománach leis na tiománaigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tiománach	thiománach	dtiománach
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

• Dinneen, Patrick S. (1904) “tiománach”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 600
• “tiománach”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “timánach”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language