waarnemen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch waernēmen. Equivalent to waar (“care, attention”) + nemen.
Pronunciation edit
Verb edit
waarnemen
- (transitive, intransitive) to perceive, to observe, to notice, to sense
- Synonym: gewaarworden
- Ik kan de geur van vers gebakken brood waarnemen.
- I can perceive the smell of freshly baked bread.
- (transitive, intransitive) to be acting, to temporarily assume the duties of another person
- De vice-president zal de taken van de president waarnemen tijdens zijn afwezigheid.
- The vice-president will assume the duties of the president during his absence.
Inflection edit
Inflection of waarnemen (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | waarnemen | |||
past singular | nam waar | |||
past participle | waargenomen | |||
infinitive | waarnemen | |||
gerund | waarnemen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | neem waar | nam waar | waarneem | waarnam |
2nd person sing. (jij) | neemt waar | nam waar | waarneemt | waarnam |
2nd person sing. (u) | neemt waar | nam waar | waarneemt | waarnam |
2nd person sing. (gij) | neemt waar | naamt waar | waarneemt | waarnaamt |
3rd person singular | neemt waar | nam waar | waarneemt | waarnam |
plural | nemen waar | namen waar | waarnemen | waarnamen |
subjunctive sing.1 | neme waar | name waar | waarneme | waarname |
subjunctive plur.1 | nemen waar | namen waar | waarnemen | waarnamen |
imperative sing. | neem waar | |||
imperative plur.1 | neemt waar | |||
participles | waarnemend | waargenomen | ||
1) Archaic. |
Derived terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: waarneem