åre
DanishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Old Danish athræ, Old Norse ædr, from Proto-Germanic *ēþrǭ (“vein”). Related to German Ader.
NounEdit
åre c (singular definite åren, plural indefinite årer)
InflectionEdit
See alsoEdit
Etymology 2Edit
From Old Danish aare, Old Norse ár, Proto-Germanic *airō (“oar”). Related to English oar.
NounEdit
åre c (singular definite åren, plural indefinite årer)
InflectionEdit
Etymology 3Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
NounEdit
åre
Norwegian BokmålEdit
Etymology 1Edit
NounEdit
åre f or m (definite singular åra or åren, indefinite plural årer, definite plural årene)
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
NounEdit
åre f or m (definite singular åra or åren, indefinite plural årer, definite plural årene)
Derived termsEdit
ReferencesEdit
Norwegian NynorskEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Alternative formsEdit
NounEdit
åre f (definite singular åra, indefinite plural årer, definite plural årene)
- a vein (as above)
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
Alternative formsEdit
NounEdit
åre f (definite singular åra, indefinite plural årer, definite plural årene)
- an oar (as above)
Derived termsEdit
Etymology 3Edit
From Old Norse arinn, árinn. Cognates include Danish and Norwegian Bokmål arne.
NounEdit
åre m (definite singular åren, indefinite plural årar, definite plural årane)
- an open fireplace; a hearth
- Synonym: grue
- 1802, Storm, Edvard, “Eilderdomen [Old age]”, in Laurents Hallager, Norsk ordsamling, eller Prøve af norske Ord og Talemaader. Tilligemed Et Anhang indeholdende endeel Viser, som ere skrevne i det norske Bondesprog, Sebastian Popp, page 160:
- Krykkja hjalp 'aam ſta aat Aarin.
- The crutch helped him forth to the hearth.
ReferencesEdit
- “åre” in The Nynorsk Dictionary.