çelenk

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چلنك (çelenk).

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃɛlɛŋk]

Noun

çelenk (definite accusative çelengi, plural çelenkler)

1. wreath, garland
2. (historical) plume, aigrette

Declension

Inflection
Nominative	çelenk
Definite accusative	çelengi
	Singular	Plural
Nominative	çelenk	çelenkler
Definite accusative	çelengi	çelenkleri
Dative	çelenge	çelenklere
Locative	çelenkte	çelenklerde
Ablative	çelenkten	çelenklerden
Genitive	çelengin	çelenklerin

References

• “çelenk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu