łobuz

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *lobuzъ. Cognate with Ukrainian лабузнитися (labuznytysja, “to caress”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwɔ.bus/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbus
• Syllabification: ło‧buz

Noun

łobuz m pers (diminutive łobuziak)

1. (derogatory) scoundrel

   Synonyms: bandyta, bandzior, (dated) bizun, chuligan, łobuziak

2. (colloquial) scamp, rascal, imp (mischievous boy)

   Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

Declension of łobuz

	singular	plural
nominative	łobuz	łobuzy
genitive	łobuza	łobuzów
dative	łobuzowi	łobuzom
accusative	łobuza	łobuzów
instrumental	łobuzem	łobuzami
locative	łobuzie	łobuzach
vocative	łobuzie	łobuzy

Further reading

• łobuz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łobuz in Polish dictionaries at PWN