bandzior

Polish

Etymology

From banda +‎ -or.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈban.d͡ʑɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -and͡ʑɔr
• Syllabification: ban‧dzior

Noun

bandzior m pers

1. (colloquial) Augmentative of bandyta (“bandit”)

   Synonyms: see Thesaurus:złodziej

2. (colloquial) Augmentative of bandyta (“thug”)

   Synonyms: bandyta, (dated) bizun, chuligan, łobuz, łobuziak

Declension

Declension of bandzior

	singular	plural
nominative	bandzior	bandziory
genitive	bandziora	bandziorów
dative	bandziorowi	bandziorom
accusative	bandziora	bandziorów
instrumental	bandziorem	bandziorami
locative	bandziorze	bandziorach
vocative	bandziorze	bandziory

Related terms

adjective

• bandycki

 

nouns

• bandyctwo
• bandyta
• bandytka
• bandytyzm

 

Noun

bandzior m animal

1. (colloquial) Fiat 125

Declension

Declension of bandzior

	singular	plural
nominative	bandzior	bandziory
genitive	bandziora	bandziorów
dative	bandziorowi	bandziorom
accusative	bandziora	bandziory
instrumental	bandziorem	bandziorami
locative	bandziorze	bandziorach
vocative	bandziorze	bandziory

Further reading

• bandzior in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bandzior in Polish dictionaries at PWN