śmiałek

Polish

Etymology

From śmiały +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕmja.wɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɛk
• Syllabification: śmia‧łek

Noun

śmiałek m pers

1. daredevil

   Synonym: chojrak

   Antonyms: cykor, tchórz

Declension

Declension of śmiałek

	singular	plural
nominative	śmiałek	śmiałkowie/śmiałki (deprecative)
genitive	śmiałka	śmiałków
dative	śmiałkowi	śmiałkom
accusative	śmiałka	śmiałków
instrumental	śmiałkiem	śmiałkami
locative	śmiałku	śmiałkach
vocative	śmiałku	śmiałkowie

Related terms

• śmiałość
• śmieć

 

Further reading

• śmiałek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śmiałek in Polish dictionaries at PWN