żeniaty

Polish

Etymology

From żenic się (“to get married”) +‎ -aty.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛˈɲa.tɨ/
• Rhymes: -atɨ
• Syllabification: że‧nia‧ty

Adjective

żeniaty (not comparable, no derived adverb)

1. (archaic or dialectal) married (having a wife) [with z (+ instrumental) ‘to whom’]

   Synonym: żonaty

   Coordinate term: zamężny

Declension

Declension of żeniaty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	żeniaty		żeniata	żeniate	żeniaci	żeniate
genitive	żeniatego		żeniatej	żeniatego	żeniatych
dative	żeniatemu		żeniatej	żeniatemu	żeniatym
accusative	żeniatego	żeniaty	żeniatą	żeniate	żeniatych	żeniate
instrumental	żeniatym		żeniatą	żeniatym	żeniatymi
locative	żeniatym		żeniatej	żeniatym	żeniatych

Related terms

nouns

• żeniaczka
• żenich
• żenidło
• żona

 

verb

• żenić impf

 

Further reading

• żeniaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żeniaty in Polish dictionaries at PWN