Βίστων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bís.tɔːn/ → /ˈβis.ton/ → /ˈvis.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bís.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbis.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβis.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvis.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvis.ton/

Noun

Βίστων • (Bístōn) m (genitive Βίστονος); third declension

1. Any individual among the Bistones of Bithynia; a Biston

Inflection

Third declension of ὁ Βίστων; τοῦ Βίστονος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Βίστων ho Bístōn	τὼ Βίστονε tṑ Bístone	οἱ Βίστονες hoi Bístones
Genitive	τοῦ Βίστονος toû Bístonos	τοῖν Βιστόνοιν toîn Bistónoin	τῶν Βιστόνων tôn Bistónōn
Dative	τῷ Βίστονῐ tôi Bístoni	τοῖν Βιστόνοιν toîn Bistónoin	τοῖς Βίστοσῐ / Βίστοσῐν toîs Bístosi(n)
Accusative	τὸν Βίστονᾰ tòn Bístona	τὼ Βίστονε tṑ Bístone	τοὺς Βίστονᾰς toùs Bístonas
Vocative	Βίστον Bíston	Βίστονε Bístone	Βίστονες Bístones
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek:
  • Βίστων (Víston)
  • Βίστονας (Vístonas)
• Latin: Biston

Further reading

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,004