Καρικός

See also: Κάριος

Ancient Greek

Etymology

From Καρία (Karía, “Caria”) +‎ -ικός (-ikós, adjective suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kaː.ri.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.riˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.riˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.riˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.riˈkos/

Adjective

Καρικός • (Karikós) m (feminine Καρική, neuter Καρικόν); first/second declension

of or relating to Caria; Carian
Synonym: Κάριος (Kários)

Inflection

First and second declension of Καρικός; Καρική; Καρικόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Καρικός Karikós	Καρική Karikḗ	Καρικόν Karikón	Καρικώ Karikṓ	Καρικᾱ́ Karikā́	Καρικώ Karikṓ	Καρικοί Karikoí	Καρικαί Karikaí	Καρικᾰ́ Kariká
Genitive	Καρικοῦ Karikoû	Καρικῆς Karikês	Καρικοῦ Karikoû	Καρικοῖν Karikoîn	Καρικαῖν Karikaîn	Καρικοῖν Karikoîn	Καρικῶν Karikôn	Καρικῶν Karikôn	Καρικῶν Karikôn
Dative	Καρικῷ Karikôi	Καρικῇ Karikêi	Καρικῷ Karikôi	Καρικοῖν Karikoîn	Καρικαῖν Karikaîn	Καρικοῖν Karikoîn	Καρικοῖς Karikoîs	Καρικαῖς Karikaîs	Καρικοῖς Karikoîs
Accusative	Καρικόν Karikón	Καρικήν Karikḗn	Καρικόν Karikón	Καρικώ Karikṓ	Καρικᾱ́ Karikā́	Καρικώ Karikṓ	Καρικούς Karikoús	Καρικᾱ́ς Karikā́s	Καρικᾰ́ Kariká
Vocative	Καρικέ Kariké	Καρική Karikḗ	Καρικόν Karikón	Καρικώ Karikṓ	Καρικᾱ́ Karikā́	Καρικώ Karikṓ	Καρικοί Karikoí	Καρικαί Karikaí	Καρικᾰ́ Kariká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Καρικῶς Karikôs			Καρικότερος Karikóteros			Καρικότᾰτος Karikótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.