άκακος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄκᾰκος. Morphologically, ά- (á-, “not”) +‎ κακός (kakós, “bad, evil”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈakakos/
• Hyphenation: ά‧κα‧κος

Adjective

άκακος • (ákakos) m (feminine άκακη, neuter άκακο)

1. harmless

   Αυτό το φάρμακο είναι άκακο, δεν έχει παρενέργειες.

   Aftó to fármako eínai ákako, den échei parenérgeies.

   This medicine is harmless, it has no side effects.

   Synonyms: αβλαβής (avlavís), ακίνδυνος (akíndynos)

   Antonyms: βλαβερός (vlaverós), επιζήμιος (epizímios)

2. (figuratively) harmless

   Είναι άκακος, σωστό αρνί. ― Eínai ákakos, sostó arní. ― He is harmless, a real lamb.

   Ήταν ένα άκακο πείραγμα. ― Ítan éna ákako peíragma. ― It was harmless teasing.

   Synonym: αθώος (athóos) (innocent)

Declension

declension of άκακος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άκακος •	άκακη •	άκακο •	άκακοι •	άκακες •	άκακα •
genitive	άκακου •	άκακης •	άκακου •	άκακων •	άκακων •	άκακων •
accusative	άκακο •	άκακη •	άκακο •	άκακους •	άκακες •	άκακα •
vocative	άκακε •	άκακη •	άκακο •	άκακοι •	άκακες •	άκακα •
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο άκακος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο άκακος (o pio ákakos), etc.)