άρχοντας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄρχων (árkhōn, “ruler”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaɾxondas/
• Hyphenation: άρ‧χο‧ντας

Noun

άρχοντας • (árchontas) m (plural άρχοντες, feminine αρχόντισσα)

1. overlord, ruler
2. magistrate
3. rich man, magnate

Declension

Declension of άρχοντας

	singular	plural
nominative	άρχοντας •	άρχοντες •
genitive	άρχοντα •	αρχόντων •
accusative	άρχοντα •	άρχοντες •
vocative	άρχοντα •	άρχοντες •

Coordinate terms

• άρχουσα τάξη f (árchousa táxi, “ruling class”)

Related terms

• αρχοντάνθρωπος (archontánthropos, “patriciana”)
• αρχοντεύω (archontévo, “to rule”)
• αρχοντιά f (archontiá, “nobility”)
• αρχοντικό n (archontikó, “mansion”)
• αρχοντικός (archontikós, “noble”, adjective)
• αρχόντισσα f (archóntissa, “noblewoman”)
• αρχοντολόι n (archontolói, “nobility”)
• αρχοντοξεπεσμένος (archontoxepesménos, “shabbily genteel”, adjective)
• αρχοντοπιάνομαι (archontopiánomai, “to behave genteely”)
• αρχοντοπούλα f (archontopoúla, “young noblewoman”)
• αρχοντόπουλο m (archontópoulo, “young nobleman”)
• αρχοντόσπιτο n (archontóspito, “noble family”)
• αρχοντοχωριάτης f (archontochoriátis, “country squire”)

Further reading

• “άρχοντας”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998