ένρινος

Greek

Alternative forms

• έρρινος (érrinos)

Etymology

See έρρινος (érrinos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈen.ri.nos/, [ˈen̪rinos]
• Hyphenation: έν‧ρι‧νος

Adjective

ένρινος • (énrinos) m (feminine έρρινη, neuter έρρινο)

1. (phonetics, phonology) Alternative form of έρρινος (érrinos)

Usage notes

• In polytonic script: ἔνρινος

Declension

Declension of ένρινος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ένρινος •	ένρινη •	ένρινο •	ένρινοι •	ένρινες •	ένρινα •
genitive	ένρινου •	ένρινης •	ένρινου •	ένρινων •	ένρινων •	ένρινων •
accusative	ένρινο •	ένρινη •	ένρινο •	ένρινους •	ένρινες •	ένρινα •
vocative	ένρινε •	ένρινη •	ένρινο •	ένρινοι •	ένρινες •	ένρινα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ένρινος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ένρινος, etc.)

Derived terms

• ένρινα (adverb)
• ενρινότητα f (enrinótita, “nasality”)

Related terms

• ενρίνως (adverb) (Katharevousa)
• ρινικός (rinikós, “nasal”)

• and see: έρρινος (érrinos)