έφεση

Greek

Etymology

Ancient Greek ἔφεσις (éphesis)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈe.fe.si/

Noun

έφεση • (éfesi) f (plural εφέσεις)

1. appeal
2. (law) appeal

Declension

declension of έφεση

case     \     number	singular	plural
nominative	έφεση •	εφέσεις •
genitive	έφεσης •	εφέσεων •
accusative	έφεση •	εφέσεις •
vocative	έφεση •	εφέσεις •
Older or formal genitive singular: εφέσεως •

Related terms

• αντέφεση f (antéfesi, “counter-appeal”)
• εφετείο n (efeteío, “court of appeal”)
• εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)

 

Further reading

• έφεση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• έφεση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.