αδιάλλακτος

Greek

Alternative forms

• αδιάλλαχτος (adiállachtos)

Adjective

αδιάλλακτος • (adiállaktos) m (feminine αδιάλλακτη, neuter αδιάλλακτο)

1. intransigent, adamant, unreconciled, irreconcilable

   Synonym: ασυμφιλίωτος (asymfilíotos)

Declension

Declension of αδιάλλακτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιάλλακτος •	αδιάλλακτη •	αδιάλλακτο •	αδιάλλακτοι •	αδιάλλακτες •	αδιάλλακτα •
genitive	αδιάλλακτου •	αδιάλλακτης •	αδιάλλακτου •	αδιάλλακτων •	αδιάλλακτων •	αδιάλλακτων •
accusative	αδιάλλακτο •	αδιάλλακτη •	αδιάλλακτο •	αδιάλλακτους •	αδιάλλακτες •	αδιάλλακτα •
vocative	αδιάλλακτε •	αδιάλλακτη •	αδιάλλακτο •	αδιάλλακτοι •	αδιάλλακτες •	αδιάλλακτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδιάλλακτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδιάλλακτος, etc.)

Synonyms

• ασυμβίβαστος (asymvívastos)

Related terms

• αδιαλλαξία f (adiallaxía, “intransigence”)