ακατάδεχτος

Greek

Inherited from Byzantine Greek ἀκατάδεκτος (akatádektos) with [kt] > [xt]. Morphologically, α- (a-) + verb καταδέχομαι (katadéchomai, “condescend”) as: α- (a-, privative) +‎ κατα- (kata-) +‎ δεκτός (dektós, “accepted”) > δεχτός (dechtós) from verb δέχομαι (déchomai, “accept, receive”). Doublet of ακατάδεκτος (akatádektos).

ακατάδεχτος • (akatádechtos) m (feminine ακατάδεχτη, neuter ακατάδεχτο)

Declension of ακατάδεχτος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατάδεχτος •	ακατάδεχτη •	ακατάδεχτο •	ακατάδεχτοι •	ακατάδεχτες •	ακατάδεχτα •
genitive	ακατάδεχτου •	ακατάδεχτης •	ακατάδεχτου •	ακατάδεχτων •	ακατάδεχτων •	ακατάδεχτων •
accusative	ακατάδεχτο •	ακατάδεχτη •	ακατάδεχτο •	ακατάδεχτους •	ακατάδεχτες •	ακατάδεχτα •
vocative	ακατάδεχτε •	ακατάδεχτη •	ακατάδεχτο •	ακατάδεχτοι •	ακατάδεχτες •	ακατάδεχτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακατάδεχτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακατάδεχτος, etc.)

ακατάδεχτα (akatádechta, “haughtily”, adverb), ακατάδεκτα (akatádekta) (formal)
ακαταδεξιά f (akatadexiá, “haughtiness, snobbery”), ακαταδεξία (akatadexía) (formal)