ανασκίρτημα

Greek

Noun

ανασκίρτημα • (anaskírtima) n (plural ανασκιρτήματα)

1. jump, start (the result of a sudden shock)
2. leap (with joy)

Declension

Declension of ανασκίρτημα

	singular	plural
nominative	ανασκίρτημα •	ανασκιρτήματα •
genitive	ανασκιρτήματος •	ανασκιρτημάτων •
accusative	ανασκίρτημα •	ανασκιρτήματα •
vocative	ανασκίρτημα •	ανασκιρτήματα •

Synonyms

• ανασκίρτηση f (anaskírtisi)

Related terms

• see: ανασκιρτώ (anaskirtó, “to be startled”)