|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
ανιχνεύω
|
ανιχνεύσω
|
ανιχνεύομαι
|
ανιχνευτώ, ανιχνευθώ
|
2 sg
|
ανιχνεύεις
|
ανιχνεύσεις
|
ανιχνεύεσαι
|
ανιχνευτείς, ανιχνευθείς
|
3 sg
|
ανιχνεύει
|
ανιχνεύσει
|
ανιχνεύεται
|
ανιχνευτεί, ανιχνευθεί
|
|
1 pl
|
ανιχνεύουμε, [‑ομε]
|
ανιχνεύσουμε, [‑ομε]
|
ανιχνευόμαστε
|
ανιχνευτούμε, ανιχνευθούμε
|
2 pl
|
ανιχνεύετε
|
ανιχνεύσετε
|
ανιχνεύεστε, ανιχνευόσαστε
|
ανιχνευτείτε, ανιχνευθείτε
|
3 pl
|
ανιχνεύουν(ε)
|
ανιχνεύσουν(ε)
|
ανιχνεύονται
|
ανιχνευτούν(ε), ανιχνευθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
ανίχνευα
|
ανίχνευσα
|
ανιχνευόμουν(α)
|
ανιχνεύτηκα, ανιχνεύθηκα
|
2 sg
|
ανίχνευες
|
ανίχνευσες
|
ανιχνευόσουν(α)
|
ανιχνεύτηκες, ανιχνεύθηκες
|
3 sg
|
ανίχνευε
|
ανίχνευσε
|
ανιχνευόταν(ε)
|
ανιχνεύτηκε, ανιχνεύθηκε
|
|
1 pl
|
ανιχνεύαμε
|
ανιχνεύσαμε
|
ανιχνευόμασταν, (‑όμαστε)
|
ανιχνευτήκαμε, ανιχνευθήκαμε
|
2 pl
|
ανιχνεύατε
|
ανιχνεύσατε
|
ανιχνευόσασταν, (‑όσαστε)
|
ανιχνευτήκατε, ανιχνευθήκατε
|
3 pl
|
ανίχνευαν, ανιχνεύαν(ε)
|
ανίχνευσαν, ανιχνεύσαν(ε)
|
ανιχνεύονταν, (ανιχνευόντουσαν)
|
ανιχνεύτηκαν, ανιχνευτήκαν(ε), ανιχνεύθηκαν, ανιχνευθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα ανιχνεύω ➤
|
θα ανιχνεύσω ➤
|
θα ανιχνεύομαι ➤
|
θα ανιχνευτώ / ανιχνευθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα ανιχνεύεις, …
|
θα ανιχνεύσεις, …
|
θα ανιχνεύεσαι, …
|
θα ανιχνευτείς / ανιχνευθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … ανιχνεύσει έχω, έχεις, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί είμαι, είσαι, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … ανιχνεύσει είχα, είχες, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί ήμουν, ήσουν, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … ανιχνεύσει θα έχω, θα έχεις, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
ανίχνευε
|
ανίχνευσε
|
—
|
ανιχνεύσου
|
2 pl
|
ανιχνεύετε
|
ανιχνεύστε
|
ανιχνεύεστε
|
ανιχνευτείτε, ανιχνευθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
ανιχνεύοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας ανιχνεύσει ➤
|
ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
ανιχνεύσει
|
ανιχνευτεί, ανιχνευθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|