ανοσταίνω

Greek

Alternative forms

ανοστεύω (anostévo) (common), ανοστίζω (anostízo) (less common)
(sometimes spelling) ανοστένω (anosténo)

Etymology

άνοστ(ος) (ánost(os)) + -αίνω (-aíno, suffix for verbs). For older forms see ανοστίζω (anostízo).

Pronunciation

IPA^(key): /a.noˈste.no/
Hyphenation: α‧νο‧σταί‧νω

Verb

ανοσταίνω • (anostaíno) (past ανόστυνα, passive —, ppp ανοστυμένος)

(intransitive) become tasteless
(intransitive, figurative) become ungraceful
(transitive) make tasteless
Antonyms: νοστιμίζω (nostimízo), νοστιμεύω (nostimévo)
(transitive, figurative) make plain

Conjugation

ανοσταίνω (active voice only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ανοσταίνω (ανοστίζω →)	ανοστύνω
2 sg	ανοσταίνεις	ανοστύνεις
3 sg	ανοσταίνει	ανοστύνει

1 pl	ανοσταίνουμε, [‑ομε]	ανοστύνουμε, [‑ομε]
2 pl	ανοσταίνετε	ανοστύνετε
3 pl	ανοσταίνουν(ε)	ανοστύνουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ανόσταινα	ανόστυνα
2 sg	ανόσταινες	ανόστυνες
3 sg	ανόσταινε	ανόστυνε

1 pl	ανοσταίναμε	ανοστύναμε
2 pl	ανοσταίνατε	ανοστύνατε
3 pl	ανόσταιναν, ανοσταίναν(ε)	ανόστυναν, ανοστύναν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ανοσταίνω ➤	θα ανοστύνω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανοσταίνεις, …	θα ανοστύνεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανοστύνει έχω, έχεις, … ανοστυμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … ανοστυμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανοστύνει είχα, είχες, … ανοστυμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … ανοστυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανοστύνει θα έχω, θα έχεις, … ανοστυμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … ανοστυμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανόσταινε	ανόστυνε
2 pl	ανοσταίνετε	ανοστύντε

Other forms
Active present participle ➤	ανοσταίνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ανοστύνει ➤
Passive perfect participle ➤	ανοστυμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form ➤	ανοστύνει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

see: άνοστος (ánostos, “tasteless”, adjective)