αντεκδίκηση

Greek

Noun

αντεκδίκηση • (antekdíkisi) f (plural αντεκδικήσεις)

1. revenge, retaliation, vengeance

Declension

declension of αντεκδίκηση

case     \     number	singular	plural
nominative	αντεκδίκηση •	αντεκδικήσεις •
genitive	αντεκδίκησης •	αντεκδικήσεων •
accusative	αντεκδίκηση •	αντεκδικήσεις •
vocative	αντεκδίκηση •	αντεκδικήσεις •
Older or formal genitive singular: αντεκδικήσεως •

Related terms

• αγδίκιωτος (agdíkiotos, “unrevenged”)
• αντεκδικούμαι (antekdikoúmai, “to retaliate”)
• εκδίκηση (ekdíkisi, “revenge”)