ανύμφευτος

Greek

Adjective

ανύμφευτος • (anýmfeftos) m (feminine ανύμφευτη, neuter ανύμφευτο)

1. unmarried, single

   Synonyms: άγαμος (ágamos), ανύπαντρος (anýpantros), απάντρευτος (apántreftos)

   Antonym: έγγαμος (éngamos)

Declension

Declension of ανύμφευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανύμφευτος •	ανύμφευτη •	ανύμφευτο •	ανύμφευτοι •	ανύμφευτες •	ανύμφευτα •
genitive	ανύμφευτου •	ανύμφευτης •	ανύμφευτου •	ανύμφευτων •	ανύμφευτων •	ανύμφευτων •
accusative	ανύμφευτο •	ανύμφευτη •	ανύμφευτο •	ανύμφευτους •	ανύμφευτες •	ανύμφευτα •
vocative	ανύμφευτε •	ανύμφευτη •	ανύμφευτο •	ανύμφευτοι •	ανύμφευτες •	ανύμφευτα •