From Ancient Greek ἀποκομίζω. Morphologically, from απο- (“from”) + κομίζω (komízo, “bring”).
- IPA(key): /a.po.koˈmi.zo/
- Hyphenation: α‧πο‧κο‧μί‧ζω
αποκομίζω • (apokomízo) (past αποκόμισα/απεκόμισα, passive αποκομίζομαι)
- to carry away, remove
- to carry away with me, gain
αποκομίζω αποκομίζομαι
|
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
| Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
| 1 sg
|
αποκομίζω
|
αποκομίσω
|
αποκομίζομαι
|
αποκομισθώ
|
| 2 sg
|
αποκομίζεις
|
αποκομίσεις
|
αποκομίζεσαι
|
αποκομισθείς
|
| 3 sg
|
αποκομίζει
|
αποκομίσει
|
αποκομίζεται
|
αποκομισθεί
|
|
|
| 1 pl
|
αποκομίζουμε, [‑ομε]
|
αποκομίσουμε, [‑ομε]
|
αποκομιζόμαστε
|
αποκομισθούμε
|
| 2 pl
|
αποκομίζετε
|
αποκομίσετε
|
αποκομίζεστε, αποκομιζόσαστε
|
αποκομισθείτε
|
| 3 pl
|
αποκομίζουν(ε)
|
αποκομίσουν(ε)
|
αποκομίζονται
|
αποκομισθούν(ε)
|
|
|
| Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
| 1 sg
|
αποκόμιζα, {απεκόμιζα}1
|
αποκόμισα, {απεκόμισα}1
|
αποκομιζόμουν(α)
|
αποκομίσθηκα
|
| 2 sg
|
αποκόμιζες, απεκόμιζες
|
αποκόμισες, απεκόμισες
|
αποκομιζόσουν(α)
|
αποκομίσθηκες
|
| 3 sg
|
αποκόμιζε, απεκόμιζε
|
αποκόμισε, απεκόμισε
|
αποκομιζόταν(ε)
|
αποκομίσθηκε
|
|
|
| 1 pl
|
αποκομίζαμε
|
αποκομίσαμε
|
αποκομιζόμασταν, (‑όμαστε)
|
αποκομισθήκαμε
|
| 2 pl
|
αποκομίζατε
|
αποκομίσατε
|
αποκομιζόσασταν, (‑όσαστε)
|
αποκομισθήκατε
|
| 3 pl
|
αποκόμιζαν, αποκομίζαν(ε), απεκόμιζαν
|
αποκόμισαν, αποκομίσαν(ε), απεκόμισαν
|
αποκομίζονταν, (αποκομιζόντουσαν)
|
αποκομίσθηκαν, αποκομισθήκαν(ε)
|
|
|
| Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
| 1 sg
|
θα αποκομίζω ➤
|
θα αποκομίσω ➤
|
θα αποκομίζομαι ➤
|
θα αποκομισθώ ➤
|
| 2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αποκομίζεις, …
|
θα αποκομίσεις, …
|
θα αποκομίζεσαι, …
|
θα αποκομισθείς, …
|
|
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
| Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αποκομίσει
|
έχω, έχεις, … αποκομισθεί
|
| Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αποκομίσει
|
είχα, είχες, … αποκομισθεί
|
| Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αποκομίσει
|
θα έχω, θα έχεις, … αποκομισθεί
|
|
|
| Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
|
| Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| 2 sg
|
αποκόμιζε
|
αποκόμισε, απεκόμισε
|
—
|
αποκομίσου
|
| 2 pl
|
αποκομίζετε
|
αποκομίστε
|
αποκομίζεστε
|
αποκομισθείτε
|
|
|
| Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
| Present participle➤
|
αποκομίζοντας ➤
|
—
|
| Perfect participle➤
|
έχοντας αποκομίσει ➤
|
—
|
|
|
| Nonfinite form➤
|
αποκομίσει
|
αποκομισθεί
|
|
|
|
|
Notes
Appendix:Greek verbs
|
1. Forms with internal augment απε- are very formal.
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic.
• Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
• Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
|
- αποκομιδή f (apokomidí, “removal, collection”)
- αποκόμιση f (apokómisi, “acquisition, removal”)
- απόκομμα n (apókomma, “cutting, scrap”)
- αποκομμένος (apokomménos, “cut off, alienated”, adjective)
- συναποκομίζω (synapokomízo, “to acquire more”)
